Zielony stolec u osób dorosłych oraz zielone kupki u niemowląt to często efekt przyspieszonego pasażu treści pokarmowej, np. w infekcji jelitowej. Przykładem jest zielona biegunka w salmonellozie. Zielony kał może być objawem także innych chorób, dlatego zmiana zabarwienia stolca nie powinna być nigdy lekceważona. Depositphotos. Czego objawem jest gorączka u dziecka? 11; Gorączka mamy a karmienie dziecka - czy mając gorączkę mogę karmić dziecko? 9; Jakie mleko do kaszki dla 7 miesięcznego dziecka? 1; Ospa u 7 miesięcznego dziecka - jak to przejdzie? 0; Jak ułożyć jadłospis dla 10-12 miesięcznego dziecka? 55; Jakie dania dla 8-miesięcznego dziecka? 2 Temperatura powyżej 38°C, pojawiająca się u niemowląt, które nie ukończyły jeszcze 3. miesiąca życia, wymaga kontaktu z lekarzem. Domowe sposoby na przeziębienie u niemowlaka. Katar, męczący kaszel i gorączka u dziecka potrafią wywrócić całe życie rodziny do góry nogami. Podczas choroby maluch jest marudny, płaczliwy i Śluzowate kupki z krwią u niemowlaka. Śluz w kupce niemowlaka karmionego mlekiem modyfikowanym może być powodem wystąpienia infekcji przewodu pokarmowego. Zdarza się, że występują one po zmianie mleka. W takim przypadku należy odstawić mleko tego producentem i wypróbować inne. Warto jest zakupić mieszankę mleczną hipoalergiczną. W skrócie. Wysypka na nogach u dziecka może być objawem wielu schorzeń o zróżnicowanym podłożu. Przyczyną wysypki najczęściej są zakażenia bakteryjne lub wirusowe, choroby pasożytnicze oraz reakcje alergiczne i uczuleniowe. Wśród chorób manifestujących się wysypką można wymienić różyczkę, bostonkę, rumień zakaźny Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Gorączka to podwyższenie temperatury ciała powyżej 38° Celsjusza. Nie jest to choroba sama w sobie, ale reakcja obronna organizmu na zagrażające czynniki. Jej pojawienie się jest najczęściej związane z infekcją i nie zawsze jest powodem do sięgnięcia po pomoc u niemowlakaCo oznacza gorączka u niemowlaka? Noworodki i niemowlęta mają jeszcze niedojrzały układ regulacji temperatury ciała. Dlatego najpierw należy wstępnie ocenić, czy przyczyną gorączki nie jest przegrzanie organizmu, które nie wymaga leczenia, a jedynie dopasowania ubrania do przegrzane, gdy rączki i nóżki ma ciepłe, a skóra jest zaróżowionama gorączkę, jeżeli rączki i nóżki ma zimne, a skóra jest bladaChorego z gorączką należy obserwować (szczególnie dotyczy to dzieci), zapewnić mu komfort, spokój i warunki do odpoczynku oraz dbać o odpowiednie nawodnienie. Wysoką gorączkę, powyżej 38,5⁰C, powinno się obniżać za pomocą leków karmione piersią należy częściej przystawiać do piersi. Z kolei niemowlęta karmione mlekiem modyfikowanym oraz starszym dzieciom trzeba często podawać do picia letnie płyny w małych powoduje gorączkę?Gorączka najczęściej powodowana jest przez infekcje wirusowe lub bakteryjne (np. przeziębienia, zakażenia żołądkowo-jelitowe - grypę żołądkową, grypę, anginę). Innymi przyczynami gorączki mogą też być jednak:szczepienia ochronne,ciężkie urazy,niektóre leki (np. interferon), odwodnienie organizmu,udar cieplny1, zagrożenia pasożytami,choroby autoimmunologiczne1 (np. zapalenie stawów), choroby krwi,rozrosty nowotworowe,reakcje alergiczne,nadczynność ciała może podnosić również owulacja i ciąża oraz wysiłek przyczyny gorączki są nieznane. Jeżeli gorączka powyżej 38,5°C utrzymuje się trzy tygodnie lub dłużej, a badania zlecone przez lekarza nie ujawniają nieprawidłowości, to stwierdza się gorączkę o nieznanej objawy towarzyszą gorączce?U dorosłych gorączce towarzyszą tachykardia2 i tachypnoe3, a skóra jest blada i sucha. Ponadto mogą wystąpić dreszcze, zmęczenie, bóle mięśniowe, głowy i stawów. Chory cierpi na brak apetytu i wzmożone pragnienie. Gdy gorączka osiąga swoją szczytową wartość, skóra staje się zaczerwieniona, chory się mocno poci, pojawiają się wypieki na twarzy, wargi są żywoczerwone, a jego oczy są nienaturalnie błyszczące („szkliste”).Jak zbić gorączkę domowymi sposobami?Leki przeciwgorączkowe, które stosuje się w zmniejszaniu gorączki, to przede wszystkim ibuprofen lub paracetamol, a u dorosłych również kwas acetylosalicylowy. Kwasu acetylosalicylowego nie można stosować u dzieci poniżej 12. roku życia ze względu na możliwość wystąpienia poważnych bierze się jeden lek w 3-4 dawkach w ciągu doby (czyli co 6-8 godzin), ale w przypadkach wysokiej gorączki, słabo reagującej na leczenie, ibuprofen lub paracetamol można podawać na zmianę, co 6 zapobiec wystąpieniu gorączki?Najlepszym sposobem na zapobieganie wystąpienia gorączki jest unikanie infekcji. Opiera się ono na:szczepieniach ochronnychprawidłowej diecieregularnej aktywności fizycznej, najlepiej na świeżym powietrzu i co najmniej 5 razy w tygodniu po 30 minutzapewnianiu sobie odpowiedniej ilości snu, czyli minimum 7 godzinzaprzestaniu palenia papierosówczęstym wietrzeniu pomieszczeń, w których przebywamySposób na gorączkę u dzieciU dzieci dawkowanie leków obliczane jest w przeliczeniu na masę ciała. Ibuprofen podaje się w dawce 5 mg na 1 kg masy ciała; paracetamol w dawce 10-15 mg/kg - lub zgodnie z zaleceniami do 6. miesiąca życia leki podaje się jedynie po konsultacji z lekarzem! Przy dawkowaniu leków u dorosłych należy kierować się informacjami zawartymi w ulotce lub zaleceniami leki przeciwgorączkowe nie dają spodziewanej poprawy, zastosować można dodatkowo:chłodne okłady na głowę i szyję (u małych dzieci jeszcze na brzuch i pachwiny) – powinny być one zmieniane co 15 minutkilkuminutową kąpiel w letniej wodzie – temperatura wody nie powinna być niższa od temperatury ciała o więcej niż dwa stopnieJak mierzyć temperaturę?Zakres temperatur ciała człowieka można podzielić na kilka przedziałów:36-37°C – prawidłowa temperatura ciała37-38°C – stan podgorączkowy38-39°C – gorączkapowyżej 39°C – wysoka gorączkaW zależności od pory dnia (rano temperatura jest najniższa) i miejsca pomiaru, normy temperatury trochę się ciała mierzona pod pachą jest niższa o ok. 0,5°C od temperatury w odbycie lub uchu. Jest też niższa o ok. 0,3°C od tej w i pora mierzenia są ważne przy interpretacji wyniku: temperatura 37,5°C zmierzona wieczorem w odbycie uznawana jest za stan owulacja lub ćwiczenia fizyczne mogą fizjologicznie podnieść temperaturę gorączka jest groźna?Pomimo tego, że gorączka jest naturalnym i bardzo potrzebnym procesem obronnym organizmu, to jej nadmierny wzrost, powyżej 40°C, może być niebezpieczny i wymaga konsultacji lekarskiej. Tak wysoka gorączka może prowadzić do uszkodzenia komórek i zaburzenia pracy organizmu. Najbardziej wrażliwy na podwyższenie temperatury jest mózg, a podwyższenie temperatury ciała powyżej 42-43°C grozi nieodwracalnym uszkodzeniem białek w komórkach tym wysoka gorączka może prowadzić u małych dzieci (w wieku od 6 miesięcy do 5 lat), do drgawek, a u dorosłych do niewydolności krążenia i wyniszczenia i drgawki u dzieckaO drgawkach gorączkowych mówimy, gdy dochodzi do utraty przytomności oraz drżenia kończyn po obu stronach ciała. W większości przypadków, chociaż wyglądają niepokojąco, nie powodują one u twojego dziecka pojawią się drgawki:połóż dziecko na boku lub na brzuchu na podłodzeusuń wszystkie ostre narzędzia z okolicy dzieckapoluźnij mu ubranie (rozepnij guziki, suwaki i paski)trzymaj dziecko, aby zapobiec jego zranieniunie wkładaj mu nic do ust ani nie próbuj powstrzymać drgawekgdy atak drgawek trwa dłużej niż 10 minut, wezwij karetkę pogotowia (numer 112 lub 999)Większość drgawek przechodzi samoistnie. Po ataku zabierz dziecko jak najszybciej do lekarza, w celu ustalenia przyczyny ciała u dziecka interpretacjaKiedy do lekarza z gorączką?Gorączka nie jest chorobą, a naturalnym mechanizmem obronnym organizmu i jej pojawienie się zazwyczaj nie jest powodem do konsultacji lekarskiej. Może też być jednak objawem poważnych schorzeń, w których pomoc lekarska jest dorosła z gorączkąDorosły z gorączką powinien zgłosić się do lekarza, gdy:gorączka jest wyższa niż 39,4° utrzymuje się dłużej niż 3 towarzyszą objawy takie jak:silny ból głowysilny obrzęk połączony z bólem gardławysypka skórna, szczególnie, gdy nagle ulega gwałtownemu zaostrzeniu i nie znika po uciśnięciunadwrażliwość na światłosztywność karku i ból przy pochylaniu głowysplątanie i inne zaburzenia stanu świadomościczęste i obfite wymiotytrudności w oddychaniu lub ból w klatce piersiowejskrajna apatia i drażliwośćból brzucha lub ból podczas oddawania moczuosłabienie siły mięśniowej lub zaburzenia czuciajakiekolwiek inne niepokojące odczucia lub objawyDziecko z gorączkąSytuacje, które w przypadku dzieci wymagają pilnej konsultacji lekarskiej, to: gorączka wystąpiła u dziecka, które nie ukończyło jeszcze 3. miesiąca życiagorączka wystąpiła u dziecka po raz pierwszy lub ma nietypowy, inny niż zwykle, przebiegna skórze dziecka pojawiły się czerwone plamy, wybroczyny, małe wylewy podskórne (jest to stan, który wymaga NATYCHMIASTOWEJ pomocy lekarskiej)dziecko jest nadmiernie senne, skarży się na zaburzenia widzenia, ból głowy lub sztywność karkugdy u dziecka pojawił się ból brzucha, stolce z krwią lub częste i obfite wymiotygdy dziecko jest odwodnione – oddaje mało moczu, ma suche wargi i język, płacze bez łezgdy dziecko oddycha inaczej niż zwykle – oddech jest szybki, niespokojnyjeżeli gorączka przekroczy 39,5°C i nie spada, pomimo zastosowania leków przeciwgorączkowychgdy wystąpiły drgawki (w dalszej części przeczytasz, co zrobić, gdy twoje dziecko dostanie drgawek). Jeżeli trwają one dłużej niż 10 minut to wezwij karetkę pogotowia – zadzwoń pod numer 112 lub 999jeżeli gorączka powyżej 38°C utrzymuje się dłużej niż 3 dniPraktyczne informacje o gorączeJeśli masz gorączkę:Zostań w domu i odpoczywaj – dzięki temu szybciej wrócisz do wietrz pokój i zapewnij temperaturę pomieszczenia ok. 20-21° dużo wody niegazowanej, herbaty lub przyjmuj leki przeciwgorączkowe, np. ibuprofen lub się z lekarzem, jeżeli gorączka nie ustępuje po 3 dniach lub wystąpią u ciebie jakieś niepokojące powstaje gorączka?Regulacją temperatury w ciele człowieka zajmuje się ośrodek w podwzgórzu. Składa się on z dwóch części. Jedna odpowiada za utratę ciepła z organizmu (np. poprzez uruchamianie wydzielania potu). Druga – za zatrzymywanie ciepła (np. przez pobudzanie procesów przemiany materii).Mimo że pojawienie się gorączki potęguje zazwyczaj takie objawy jak uczucie rozbicia, osłabienie i brak apetytu, to jest to ważny element mechanizmu obronnego organizmu. W wyniku podwyższenia temperatury ciała do 37-38°C układ odpornościowy pracuje bardziej intensywnie, a przeciwciała4 są najbardziej aktywne. Poza tym zmniejsza się dostępność substancji odżywczych, np. żelaza, wykorzystywanych przez bakterie, co utrudnia ich namnażanie się gorączki wymaga zmniejszenia wydalania ciepła z organizmu (np. poprzez skurcz naczyń krwionośnych skóry) i zwiększenia jego wytwarzania (np. w wyniku skurczu mięśni w przebiegu dreszczy).Gorączkę można podzielić na gorączkę ostrą i ostraGorączka ostra jest głównie objawem infekcji, ale może być też reakcją na szczepienie, niektóre leki, udar cieplny5 i przegrzanie. Trwa zwykle do 7 dni, a gorączka związana ze szczepieniem – od kilku godzin do jednego przewlekłaGorączka przewlekła trwa powyżej 7 dni i pojawia się w chorobach przewlekłych przewodu pokarmowego, chorobach reumatologicznych, endokrynologicznych, zakaźnych i pasożytniczych. Wymaga ona zdiagnozowania przyczyny i zastosowania odpowiedniego więcej o tym, jak dzięki diecie zwiększyć in the Adult Patient” Blum, Biros, Rosen’s Emergency Medicine, Eight Edition, Chapter 12, 119-123.„Antipyretic treatment in young children with fever: acetaminophen , ibuprofen, or both alternating in a randomized, double-blind study” Sarrell, E. Wielunsky, Cohen, Archives of Pediatrics Adolscent Medicine, 2006; 160: 197-202.„Medycyna rodzinna” J. B. Laskowski, W. Laskus, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2004.„Pediatria praktyczna” pod red. K. Bożkowej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999.„Medycyna wewnętrzna” G. Herold i współautorzy, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2004.„The Merc Manual – Objawy kliniczne” Porter, Kaplan, Homeier, Elsevier Urban & Partner, Wrocław, 2008.„Gorączka u dzieci” A. Radzikowski, Biblioteka Pediatry, PZWL, Warszawa Choroba, w której układ odpornościowy organizmu nieprawidłowo identyfikuje własne komórki jako obce i ,w ramach obrony, wytwarza przeciwciała uszkadzające własne Inaczej nazywana częstoskurczem. Jest to przyspieszenie akcji serca powyżej 100 uderzeń na Przyspieszenie częstości oddechów powyżej 20 oddechów na Białka, które są produkowane przez komórki układu odpornościowego, limfocyty B, w odpowiedzi na zakażenie. Ich zadaniem jest wiązanie, czyli zakłócanie działania, antygenów. Antygeny to substancje, które „alarmują” system odpornościowy, mogą nimi być np. komórki bakterii lub komórki Występuje, gdy dochodzi do przegrzania organizmu. Objawami udaru cieplnego się bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, gorąca, spocona lub sucha skóra, nudności i wymioty. Temperatura ciała może przekroczyć nawet 40ᵒC. Pomoc polega przede wszystkim na przeniesieniu chorego w chłodne, zacienione miejsce i na chłodzeniu organizmu poprzez owinięcie w wilgotne prześcieradło/ręcznik i podanie chłodnych płynów do picia. W przypadku ciężkich udarów cieplnych mogą wystąpić drgawki i utrata przytomności. Stan ten wymaga natychmiastowej interwencji lekarza. Gorączka u dziecka zawsze wzbudza niepokój rodziców. Wysoka temperatura pojawia się zwykle przy infekcji wirusowej bądź bakteryjnej. Gorączka u dzieci może pojawić się także przy ząbkowaniu lub jako odczyn poszczepienny. Jakie są najczęstsze przyczyny wysokiej temperatury u niemowląt i dzieci? Jak prawidłowo mierzyć temperaturę ciała u niemowląt i dzieci? Co robić, gdy dziecko gorączkuje? W jaki sposób zbijać temperaturę u dziecka? Gorączka jest podwyższoną temperatura ciała powyżej 38–38,5°C i ma zazwyczaj samoograniczający przebieg, choć może być objawem poważnych chorób. W przypadku wystąpienia gorączki u dziecka ważne jest zastosowanie leczenia przyczynowego choroby, której ona towarzyszy. Najczęstszymi lekami przeciwgorączkowymi stosowanymi u dzieci są ibuprofen i paracetamol w postaci czopków, zawiesin doustnych lub kapsułek. Gorączka u dziecka – jak się objawia? Gorączka u dziecka powstaje na skutek przestawienia ośrodka termoregulacji na wyższą temperaturę, co jest spowodowane zachodzącymi w organizmie procesami fizjologicznymi. Wyróżnia się trzy fazy gorączki u dzieci w przebiegu infekcji: Pierwsza faza – jest to okres szybkiego narastania temperatury ciała. Zazwyczaj dziecko jest osłabione, ospałe, nie chce się bawić. Druga faza – faza stałej wysokiej temperatury ciała. Trzecia faza – temperatura ciała stopniowo obniża się. Według różnych źródeł gorączkę u dziecka rozpoznaje się od 38–38,5°C. Temperaturę w zakresie 37,0– określa się stanem podgorączkowym. Stan podgorączkowy u dziecka Stan podgorączkowy u dziecka jest definiowany jako podwyższona temperatura ciała – zazwyczaj w granicach 37– Jest on oznaką mobilizacji organizmu do zwalczania infekcji lub choroby. Stan podgorączkowy u dzieci nie wymaga leczenia przeciwgorączkowego, należy jednak zachować czujność i w razie gorączki lub złego samopoczucia podać leki przeciwgorączkowe (ibuprofen lub paracetamol) oraz stosować zimne okłady lub chłodną kąpiel. Należy pamiętać także, że temperatura ciała może się wahać w ciągu doby nawet o 1°C, zazwyczaj najwyższa jest wieczorem. Ponadto temperatura ciała zwiększa się także po wysiłku fizycznym, w drugiej fazie cyklu u kobiet oraz podczas przebywania nasłonecznionych i upalnych miejscach. Jak prawidłowo mierzyć temperaturę u niemowląt i dzieci? W zależności od wieku malucha zalecaną metodą pomiaru temperatury u dziecka jest: u dziecka w wieku poniżej 2. roku życia – pomiar w odbytnicy lub w okolicy tętnicy skroniowej, u dziecka w wieku 3–5 lat – pomiar w okolic tętnicy skroniowej, w uchu lub jamie ustnej, u dziecka w wieku powyżej 5 lat – pomiar pod pachą, w okolicy tętnicy skroniowej lub w jamie ustnej. U zdrowych dzieci prawidłowa temperatura ciała wynosi: w odbycie – 36,6–38,0°C, w uchu – 35,6–37,7°C, pod pachą – 35,6–37,2°C, na czole – 35,6–37,9°C. Pomiar temperatury ciała u dziecka należy wykonywać za każdym razem tym samym termometrem i w tym samym miejscu. Temperatura ciała waha się w ciągu doby nawet o 1°C i jest zależna od aktywności dziecka oraz temperatury otoczenia. Gorączka u niemowląt i dzieci – co może ją powodować? Wyróżnia się dwie grupy czynników powodujących powstawanie gorączki u niemowląt i dzieci: czynniki egzogenne – do których zalicza się zakażenia wirusowe, bakteryjne oraz grzybicze, czynniki endogenne – np. kompleksy antygen-przeciwciało w przebiegu chorób autoimmunologicznych, komórki nowotworowe w chorobach onkologicznych. Do najczęstszych przyczyn gorączki u dziecka zaliczamy: zakażenia układu oddechowego (wirusowe zakażenia dróg oddechowych, angina paciorkowcowa, grypa, gorączka trzydniowa, zapalenie płuc), zapalenie ucha środkowego, zakażenie układu moczowego, nieżyt żołądkowo-jelitowy, potocznie zwany jelitówką u dzieci, choroby zakaźne – ospa wietrzna, mononukleoza zakaźna, gorączka o nieznanej przyczynie. Choroby dziecięce przebiegające z gorączką Gorączka trzydniowa, nazywana także rumieniem nagłym lub potocznie trzydniówką – jest to wysoce zakaźna choroba wywoływana zakażeniem wirusami HHV6 lub HHV7. Najczęściej występuje u dzieci poniżej 4. roku życia. Typowym objawem choroby jest nagły wzrost temperatury nawet do 40°C, która utrzymuje się przez 2–4 dni. Gorączce może towarzyszyć nieznaczne pogorszenie samopoczucia. Zazwyczaj w 3–4. dniu gorączki obserwuje się nagły spadek temperatury ciała oraz pojawianie się drobnoplamistej wysypki, głównie na tułowiu. Zapalenie gardła u dzieci – dolegliwości bólowe gardła w zdecydowanej większości przypadków wywoływane są przez wirusy, dlatego leczeniem z wyboru jest stosowanie leków objawowych, działających przeciwbólowo, przeciwgorączkowo oraz przeciwzapalnie. Bólowi gardła u dzieci zazwyczaj towarzyszy gorączka, kaszel, katar oraz ogólne osłabienie. Angina paciorkowcowa u dzieci – zazwyczaj występuje wysoka gorączka, ból gardła, powiększone węzły chłonne szyjne, rozpulchnione migdałki podniebienne oraz nalot na migdałkach. Gorączka a ząbkowanie W trakcie ząbkowania u dziecka może wystąpić stan podgorączkowy. Temperatura powyżej 38,5°C podczas wyrzynania się zębów u dziecka zazwyczaj związana jest z infekcją, gdyż dziecko w okresie ząbkowania częściej wkłada rączki i inne przedmioty do jamy ustnej, co ułatwia przeniesienie zakażenia. Dodatkowo około 6. miesiąca życia spada odporność dziecka nabyta od matki, co sprzyja częstszym chorobom. Gorączka u dziecka po szczepieniu Gorączka należy do najczęstszych odczynów poszczepiennych i pojawia się zazwyczaj w ciągu 24 godzin od podania szczepionki. Zwykle ustępuje samoistnie po 2–3 dniach, jednakże w przypadku szczepionek żywych (np. przeciwko odrze, śwince i różyczce) gorączka może wystąpić nawet 2 tygodnie po szczepieniu. Należy pamiętać, że gorączka wywołana szczepieniem nie jest niebezpieczna dla dziecka oraz nie wpływa na jego rozwój. Jeśli u dziecka po szczepieniu temperatura ciała wzrośnie powyżej 38°C, należy podać leki przeciwgorączkowe (paracetamol lub ibuprofen) w dawce odpowiedniej dla wieku i masy ciała dziecka. W przypadku gorączki utrzymującej się dłużej niż 3 dni po szczepieniu należy poszukać innej przyczyny wzrostu temperatury ciała. Zdarza się, że szczepienie zbiega się w czasie z rozwijającą się infekcją, najczęściej dróg oddechowych, ucha środkowego lub zakażenia układu moczowego. Dziecko, u którego gorączka po szczepieniu utrzymuje powyżej 3 dni, powinno być zbadane przez lekarza, który wykluczy inne przyczyny wzrostu temperatury i zaleci odpowiednie leczenie. Czy wysoka temperatura u dziecka jest niebezpieczna? Należy pamiętać, że gorączka u dziecka jest najczęściej objawem rozwijającej się infekcji lub choroby, dlatego w przypadku wysokiej temperatury należy poszukiwać przyczyn jej wzrostu. Szczególnie niepokojącym objawem jest gorączka, która występuje u noworodków lub niemowląt poniżej 3. miesiąca życia lub gorączka niereagująca na podane leki przeciwgorączkowe. Każde dziecko, u którego oprócz gorączki występuje duszność, zmiana zachowania, znaczne osłabienie lub drgawki powinno być niezwłocznie zbadane przez lekarza. Polecane dla Ciebie ibuprofen, kapsułki, ból, gorączka zł ibuprofen, kapsułki, ból, gorączka, grypa, przeziębienie zł : ból ucha, ból gardła, bolesne ząbkowanie, ból głowy, ból zębów, ból mięśni, ból stawów, ból kości, ból pooperacyjny, ibuprofen, zawiesina, gorączka, stan zapalny zł ibuprofen, syrop, gorączka, ząbkowanie zł Kiedy udać się do szpitala, gdy dziecko gorączkuje? Dziecko z gorączką powinno być niezwłocznie zbadane przez lekarza w następujących przypadkach: Kiedy gorączka występuje u noworodka lub niemowlęcia. Jeśli gorączce towarzyszą objawy takie jak duszność u dziecka, wymioty, znaczne osłabienie, drgawki, trudności w oddychaniu, zaburzenia zachowania lub jeśli dziecko odmawia przyjmowania płynów, gdyż istnieje ryzyko odwodnienia. Jeśli gorączce towarzyszą objawy dyzuryczne (częstomocz, bolesne parcie na mocz, krwinkomocz, ból podbrzusza), gdyż wskazują one na rozwijające się zakażenie układu moczowego u dziecka. Jeśli dziecko ma choroby przewlekłe, zwłaszcza onkologiczne, kardiologiczne, neurologiczne lub jeśli było hospitalizowane, lub leczone antybiotykiem przed wystąpieniem gorączki. Jeśli gorączka utrzymuje się dłużej niż 5 dni lub nie reaguje na podawane leki przeciwgorączkowe. Co robić, gdy dziecko ma gorączkę? Jak zbijać wysoką temperaturę? Wskazaniem do podawania dziecku leków przeciwgorączkowych jest temperatura ciała powyżej 38°C. Należy pamiętać, że gorączka jest objawem choroby, dlatego głównym celem obniżania temperatury ciała jest polepszenie samopoczucia dziecka. Podwyższona temperatura ciała może hamować rozwój infekcji, dlatego może być ona korzystnym zjawiskiem w przebiegu choroby. Do metod obniżania gorączki u dziecka należą: Leki przeciwgorączkowe dla dzieci Ibuprofen – wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Można go stosować od 4. miesiąca życia w dawce 5–10 mg/kg masy ciała co 4 godziny. Nie zaleca się stosowania ibuprofenu u dzieci odwodnionych, z chorobami nerek oraz w przebiegu ospy wietrznej. Występuje w postaci zawiesin doustnych i kapsułek. Paracetamol – ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Można go stosować już u noworodków. Paracetamol podaje się dziecku w dawce 10–15 mg/ kg masy ciała co 4–6 godzin. Występuje np. w postaci czopków. Kwas acetylosalicylowy – nie należy go podawać u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Zimne okłady lub chłodne kąpiele. Wskazówki dla rodziców dzieci z gorączką W przypadku wystąpienie gorączki u dziecka pomocne może być podawanie ochłodzonych płynów do picia, stosowanie chłodnych kąpieli (woda powinna mieć temperaturę około 1°C niższą niż temperatura ciała). W przypadku wysokiej gorączki, która nie obniża się po zastosowanych lekach przeciwgorączkowych lub trwa dłużej niż 3–5 dni, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Dziecko gorączkujące powinno pić więcej płynów, gdyż istnieje ryzyko odwodnienia. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły SIDS – syndrom nagłej śmierci noworodków Śmierć łóżeczkowa oznacza nagłą śmierć na pozór zdrowego dziecka poniżej 1. roku życia podczas snu. Przyczyna zgonu maluszka nie zostaje jednoznacznie ustalona, lecz znane są czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SIDS. W jaki sposób można zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej? Ochrona dziecka przed upałem – o czym warto pamiętać? Odwodnienie, potówki, poparzenia słoneczne czy udar cieplny – to konsekwencje złej ochrony dziecka w czasie upału. Co robić, aby do nich nie dopuścić? Dowiedz się więcej, jak możesz skutecznie ochronić dziecko przed upałem. Ukąszenia owadów u dzieci – objawy i pierwsza pomoc. Co stosować na ugryzione miejsca? Ukąszenia owadów, zwłaszcza w sezonie letnim, przysparzają sporo problemów, gdyż mogą wywoływać silny świąd, obrzęk w miejscu ukłucia lub nawet prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego u osób uczulonych na jad insektów. Jak postępować w przypadku ukąszeń owadów u dzieci? Sapka niemowlęca – czym jest? Co robić, gdy się pojawi? Sapka powstaje na skutek niedrożności nosa noworodka lub niemowlęcia i objawia się utrudnionym oddechem i męczliwością podczas karmienia. Czy jest groźna? Co robić, gdy u małego dziecka wystąpi sapka? Kiedy należy udać się do lekarza? Podpowiadamy. Zapalenie spojówek u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie spojówek u dzieci może mieć kilka przyczyn. Przeważnie ma ono podłoże bakteryjne, rzadziej wirusowe, dość często występuje także alergiczne zapalenie spojówek. Objawy, które się wówczas pojawiają to przede wszystkim świąd oczu, przekrwienie spojówek, obrzęk powiek oraz śluzowa lub ropna wydzielina sklejająca rzęsy. Leczenie zapalenia spojówek u pacjentów pediatrycznych jest uzależnione od czynnika, który go wywołał i może trwać od 5 dni do nawet kilku tygodni. Wnętrostwo (niezstąpione jądro) – rodzaje, przyczyny, leczenie Wnętrostwo jest wadą rozwojową, która polega na braku jednego lub obu jąder w mosznie. Niezstąpione jądro może znajdować się np. w pachwinie lub brzuchu. Schorzenie może być groźne, ponieważ zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów jądra. Dowiedz się więcej na temat przyczyn, objawów, diagnostyki i leczenia wnętrostwa. Siatki centylowe – czym są? Jak interpretować wyniki? Siatki centylowe są normami rozwoju dziecka i służą do oceny ich prawidłowego wzrastania. Regularne pomiary oraz nanoszenie danych na siatki centylowe zgodne z płcią i wiekiem dziecka pozwalają wykryć nieprawidłowości w rozwoju dziecka i odpowiednio wcześnie wdrożyć diagnostykę i leczenie choroby podstawowej np. niedoboru hormonu wzrostu. Syndrom zapomnianego dziecka – czy można mu zapobiec? Przypadki pozostawienia dziecka w zamkniętym samochodzie zdarzają się i zdarzyć się mogą każdemu rodzicowi lub opiekunowi – wniosek ten, choć niewiarygodny, jest jednak prawdziwy. Wyniki badań pokazują bowiem, że tak działa ludzki mózg – w pewnych okolicznościach można zapomnieć nawet o dziecku będącym z nami w samochodzie. „Zapomnieć” wskazuje, że jest to problem pamięci, a nie wynik zaniedbania, o który tak często podejrzewani są rodzice lub opiekunowie. Biegunka u dziecka może pojawić się w różnych okolicznościach, niemniej jednak zawsze jest uciążliwym problemem i nie wolno jej lekceważyć. Jak pokazują statystyki, w okresie wczesnego dzieciństwa u większości małych pacjentów występuje co najmniej jeden epizod biegunkowy. Biegunka u dziecka to nic innego jak luźne lub wodniste stolce, które pojawiają się przynajmniej cztery razy w ciągu doby. Przyczyny biegunek u dzieci są różne. Problem ten może pojawić się na skutek alergii pokarmowej, zatrucia, zakażenia bakteryjnego, zakażenia pasożytniczego, infekcji wirusowej. Jeśli zauważymy u naszego dziecka biegunkę, musimy reagować natychmiast. Zaniechanie leczenia może doprowadzić do odwodnienia organizmu. spis treści 1. Co to jest biegunka u dziecka? 2. Objawy biegunki u dziecka 3. Przyczyny biegunki u dziecka 4. Przewlekła biegunka u dziecka 5. Biegunka u niemowlaka 6. Biegunka rotawirusowa 7. Biegunka a zatrucie pokarmowe 8. Rodzaje i leczenie biegunek u dziecka 9. Dieta przy biegunce 10. Probiotyk na biegunkę 11. Kiedy odwiedzić lekarza? rozwiń 1. Co to jest biegunka u dziecka? Biegunka to problem spędzający sen z powiek nie tylko dzieciom, ale także ich rodzicom. Jest niestety częstym zjawiskiem szczególnie u niemowląt, których flora bakteryjna dopiero się kształtuje i przyzwyczaja do przyjmowania pokarmu Zobacz film: "Jak pozbyć się uczucia ciężkich nóg?" Biegunka u dziecka jest reakcją obronną organizmu na atak substancji toksycznych bądź czynników chorobotwórczych. Biegunkę u dziecka można stwierdzić, jeżeli występują minimum cztery luźne lub wodniste stolce w ciągu doby. Podrażnione jelita kurczą się, przyspieszają ruchy perystaltyczne i przesuwanie pokarmu. Biegunka u dziecka charakteryzuje nie tylko oddawaniem stolców o luźnej konsystencji, ale również innymi symptomami np. krwią, śluzem lub ropą w stolcu. Mogą pojawić się również: niestrawione resztki pokarmów, podrażnienie w okolicach odbytu, kolor lub zapach stolca inny niż zwyczajowo. Dziecko borykające się z biegunką zazwyczaj odczuwa zmęczenie. Problemowi może towarzyszyć również gorączka i ból brzucha. Biegunki nie można ignorować, ponieważ grozi odwodnieniem i spadkiem masy ciała. 2. Objawy biegunki u dziecka Objawy biegunki u dziecka bywają różne. U większości maluchów obserwuje się: liczne wolne i tryskające stolce, gorączka, wymioty, nudności, ból brzucha, złe samopoczucie, niechęć do picia, wzmożone pragnienie, zapadnięte gałki oczne, płacz bez łez, bardzo rzadkie oddawanie moczu. 3. Przyczyny biegunki u dziecka Biegunka u dziecka najczęściej wywoływana jest przez bakteryjne zakażenie błony śluzowej jelit. Może się jednak pojawić również w przypadku chorób niezwiązanych z układem pokarmowym, takich jak: zapalenie ucha środkowego, zapalenie płuc, grypa żołądkowa. Biegunka u małych dzieci zazwyczaj spowodowana jest zakażeniami wirusowymi, bakteryjnymi (bakterie, np. z rodzaju Salmonella) lub pasożytniczymi. Problem może być spowodowany także alergią pokarmową, błędami w żywieniu, przyjmowaniem niektórych leków lub antybiotyków. Do innych przyczyn zaliczyć należy: spożycie nieświeżych pokarmów, zatrucie lekami, używkami, substancjami toksycznymi i metalami ciężkimi, choroby jelit, lęk, stres, zdenerwowanie, przejedzenie, zjedzenie za dużej ilości błonnika. Luźne stolce i wymioty są charakterystyczne przy rotawirusowym zapaleniu żołądka i jelit. Zdarza się, że wygląd kału przypomina mocz. Taka sytuacja ma jednak miejsce stosunkowo rzadko. U dzieci powyżej trzeciego roku życia podczas zapalenia żołądka i jelit może występować ból brzucha. Biegunki w okresie zimowym zazwyczaj wywołane są infekcją wirusową. U większości osób poprzedzone są zakażeniem układu oddechowego. Mały pacjent może uskarżać się wówczas na kaszel, katar, ból gardła, gorączkę czy zaczerwienione gardło. Biegunki w okresie letnim mogą pojawić się z kolei na skutek zakażenia bakteryjnego (salmonellozy, szigelozy, lambliozy). Biegunka u dzieci występująca łączniez z wymiotami jest szczególnie niebezpieczna, bo szybko prowadzi do odwodnienia organizmu. Brak odpowiedniej reakcji rodziców może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi u dziecka. To ważne, szczególnie w przypadku niemowląt, których ciało nie jest jeszcze przystosowane do oszczędzania wody. O odwodnieniu możemy mówić, gdy utarta wody wynosi około 3% masy ciała, natomiast przy 20% istnieje zagrożenie życia. Aby uniknąć odwodnienia, dziecku należy podawać wodę w małych porcjach, nawet co kilka minut. Niezastosowanie się do tych zaleceń może prowadzić do wymiotów oraz dalszego odwadniania się organizmu. 4. Przewlekła biegunka u dziecka Przewlekła biegunka u dziecka jest szczególnie niepokojąca. Tego typu biegunka trwa dłużej niż dwa tygodnie. Najczęstszą przyczyną biegunki przewlekłej jest ostre zapalenie jelit. Biegunka u dzieci do trzeciego roku życia wynika często z faktu, że najmłodsi nie radzą sobie z przeżuwaniem pokarmu. To charakterystyczne dla maluszków zjawisko nazywane jest biegunką małych dzieci. W przypadku biegunki przewlekłej niezbędna jest konsultacja z lekarzem. Inne przyczyny biegunek przewlekłych u dzieci, to: zespół złego wchłaniania wywoływany przez chorobę trzewną, nietolerancja laktozy, nadwrażliwość pokarmowa, niewłaściwe karmienie piersią, nieprawidłowości anatomiczne w budowie jelit, choroba trzewna. Chorzy powinni stosować dietę bezglutenową, której trzeba przestrzegać przez całe życie. Zdarza się, że po jakimś czasie stosowania diety można ją odstawić i odżywiać się normalnie. Niestety, takie postępowanie nie oznacza całkowitego wyleczenia. Może się okazać, że po paru latach ponownie trzeba będzie spożywać produkty, które nie zawierają glutenu. 5. Biegunka u niemowlaka Biegunka u niemowlaka to niepokojący objaw, który nie powinien być przez nas bagatelizowany. Pierwszy stolec u noworodka jest ciągnący, ciemny, przypominający nieco gumę – tzw. smółka. Dzieci karmione piersią (te do drugiego miesiąca życia) zazwyczaj mają stolce w kolorze żółto-mlecznym. Ilość wypróżnień u zdrowego maluszka może wahać się od jednego do siedmiu (zależy to od częstotliwości podawanych posiłków). Biegunka u dziecka karmionego piersią może charakteryzować się nie tylko zwiększeniem liczby oddawanych stolców, ale również obecnością śluzu w stolcu, złym samopoczuciem dziecka. Biegunka u dziecka karmionego piersią występuje rzadziej i zazwyczaj przebiega lżej niż u dzieci karmionych mlekiem modyfikowanym. Jak poznać u niemowlęcia, że występuje biegunka, skoro wypróżnia się ono często w ciągu dnia? Biegunka u niemowląt może objawiać się: częstszym niż dotychczas oddawaniem stolca (częstotliwość ta jest nieadekwatna do ilości karmienia), wyglądem stolca (kupka może być rzadka lub płynna, może mieć również odcień zielonkawy. Zdarza się, że stolec zawiera śluz, ropę lub krew), nieprzyjemnym lub intensywnym zapachem stolca (zdarza się, że zapach kupy może kojarzyć się z zapachem zgniłego jaja), odparzeniami w okolicach odbytu, zaczerwienioną skórą wokół odbytu. W przypadku niemowląt, ważne jest zapobieganie odparzeniom. Kwaśny stolec może powodować zaczerwienienie oraz podrażnienie skóry. Po każdej defekacji należy umyć pupę maluszka przy użyciu letniej wody. Po dokładnym osuszeniu skórę należy natłuścić. Rodzic nie powinien zapominać również o tym, by jak najczęściej zmieniać maluszkowi pieluchy. 6. Biegunka rotawirusowa Biegunka rotawirusowa, u większości małych pacjentów, objawia się rozwolnieniem, a także gorączką i wymiotami. Objawy zakażenia rotawirusem pojawiają się zazwyczaj od 1 do 3 dni po okresie wylęgania. Charakteryzują się wysoką intensywnością, mogą trwać nawet do 48 godzin. Wraz z wymiotami dziecko zaczyna oddawać wodniste, niekiedy tryskające stolce. Skutkiem bardzo silnej biegunki rotwirusowej jest odwodnienie (83 proc. przypadków). W przypadku dzieci, które były szczepione lub miały kontakt z rotawirusem przebieg choroby może być łagodniejszy. U tych maluchów zazwyczaj obserwuje się jeden epizod związany z biegunką lub wymiotami. Szczepionka na rotawirusy jest bardzo skuteczna i zapobiega ciężkim przypadkom choroby. Może być podawana niemowlakom, które skończyły drugi rok życia. 7. Biegunka a zatrucie pokarmowe Zatrucie pokarmowe u dzieci może przebiegać różnie, w zależności od wieku malca i ilości spożytego nieświeżego pokarmu. Jeśli silna biegunka trwa dłużej niż dwa dni i towarzyszy jej osłabienie dziecka, należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Objawy, które mogą świadczyć o zatruciu pokarmowym, poza częstszym oddawaniem stolca, to luźna wodnista konsystencja kału ze śluzem lub krwią, wymioty oraz bóle brzucha. Może pojawić się też gorączka, ale nie musi. Biegunki spowodowanej zatruciem pokarmowym nie należy lekceważyć. Prowadzić może do groźnych powikłań: odwodnienia, niedoborów elektrolitowych, niedokrwistości, wstrząsu. Aby zapobiegać zatruciom u dzieci, należy wybierać odpowiednie produkty żywnościowe i sprawdzać ich datę ważności. Ponadto, liczy się sposób przygotowywania produktów – nie wolno maluchom podawać niegotowanych jarzyn czy niedogotowanego i nierozdrobnionego mięsa. Dieta powinna być urozmaicona i bogata w składniki odżywcze. Warto też dbać o zasady higieny i myć ręce przed podaniem dziecku pożywienia. Najbezpieczniejsze jest jak najdłuższe przystawianie dziecka do piersi. Przez pierwsze dni biegunki spowodowanej zatruciem pokarmowym należy zrezygnować z pokarmów stałych i ograniczyć dietę do picia płynów. Wskazana jest ciepła woda przegotowana lub herbatka z mięty. Potem jadłospis można urozmaicać o kleiki ryżowe. 8. Rodzaje i leczenie biegunek u dziecka Leczenie biegunki u dziecka może przybierać różne formy. W przebiegu biegunki łagodnej, która objawia się oddawaniem kilku luźnych pienistych stolców na dobę, nie obserwuje się dodatkowych objawów takich jak gorączka czy wymioty. Dzieciom karmionym piersią nie należy podawać innych pokarmów, ograniczyć sie wyłącznie do karmienia mlekiem naturalnym. W przypadku maluszków karmionych butelką należy zastosować dietę, która nie zawiera laktozy i glutenu. Zalecane jest podawanie zmiksowanej marchewki z mięsem, kleiku ryżowego, startego jabłka. W przebiegu biegunki średnio ostrej, która objawia się oddawaniem od kilku do kilkunastu stolców na dobę, u dziecka może pojawić się również rozdrażnienie, osłabienie lub pogorszenie nastroju. Dziecko może wykazywać objawy wymiotów, odwodnienia, gorączki. Kolejnym symtomem jest utrata wagi. U maluszka karmionego piersią nie przerywaj karmienia, natomiast po porozumieniu się z lekarzem podawaj mu roztwór gastrolitu, np. dwie łyżeczki co pół godziny. Dziecku karmionemu butelką na 4 godziny odstaw mieszanki mleczne i stosuj „dietę wodną”. Potem powoli włączaj kleik ryżowy, marchwiankę - miksowaną marchew z mięsem, a na końcu dopiero mleko modyfikowane. W przebiegu biegunki ciężkiej dziecko oddaje kilkanaście wolnych stolców na dobę z dużą ilością gazów i śluzu, wymiotuje, nie chce pić, jest senne, może mieć gorączkę. Ma wyraźne objawy odwodnienia, zapadnięte oczy, oddaje mało moczu. Stan ten wymaga natychmiastowej reakcji rodzica, a także konsultacji lekarskiej. Niezbędne jest nawadnianie dziecka kroplówką. W przebiegu biegunki ciężkiej, należy postępować podobnie jak w przypadku biegunki średnio ciężkiej. U dziecka, które boryka się z biegunką toksyczną stolce pojawiają się często. Są one wodniste, z domieszką krwi lub śluzu. Biegunka toksyczna jest najcięższą postacią biegunki, dlatego dziecko powinno zostać poddane szybkiej hospitalizacji. Objawami biegunki toksycznej są: wysoka gorączka, zamroczenie, wymioty. Podobnie jak w przypadku biegunki ciężkiej, dziecku należy podać kroplówkę. To jedyny sposób, aby zapobiec odwodnieniu. Dodatkowo, kroplówka zapewni maluchowi odpowiednią ilość elektrolitów. Biegunkę, która pojawiła się na skutek alergii lub nietolerancji pokarmowej leczy się poprzez eliminację danego alergenu. Wykluczenie antygenu zewnątrzpochodnego, który wywołuje reakcję alergiczną zazwyczaj skutkuje ustąpieniem dolegliwości. Niektóre dzieci wymagają dodatkowego leczenia farmakologicznego. Biegunka spowodowana nietolerancją pokarmową rzadziej wywołuje gwałtowne objawy choroby, nie towarzyszy jej też gorączka. Ważne! Należy pamiętać, że im mniejsze dziecko, tym większe jest to ryzyko. Dziecko trzeba poić wodą, nawet wtedy, gdy stawia opory. Może tak się zachowywać z powodu uciążliwych dolegliwości i przemęczenia. Można stosować także specjalne płyny nawadniające, które są o wiele bardziej skuteczne. Pilnuj, aby dziecko wypijało około 1/3 kubka płynów na godzinę. Pamiętaj, że woda źródlana posiada mniejszą ilość elektrolitów niż np. woda mineralna, dlatego można ją stosować nie dłużej niż kilka godzin. Biegunka u dziecka rzadko wymaga leczenia antybiotykami. Leki te należy zastosować, gdy w stolcu pojawia się krew. Zdecydowanie najważniejsze w czasie choroby jest nie dopuszczenie do odwodnienia organizmu. Częste stolce sprzyjają odparzeniom na pośladkach, warto zdecydować się na stosowanie pudrów, maści i kremów. Kiedyś biegunka u dziecka była leczona głodówką. Dziś już wiadomo, że nie jest to słuszna metoda. W przypadku wystąpienia ostrej biegunki u niemowlaka należy jak najszybciej wprowadzić płyny. Już po 4-6 godzinach od podania płynów możesz spokojnie karmić dziecko piersią lub kontynuować stosowanie mleka modyfikowanego jak dotychczas. Na rynku dostępne są leki, które pomagają w zwalczaniu biegunki. Można dostać je w formie płynnej lub puddingu. W skład niektórych wchodzą owoce, np. banany, które sprawiają, że produkt ma bardzo przyjemny smak. Są wzbogacone witaminami i różnymi składnikami odżywczymi. Preparaty z bakteriami kwasu mlekowego, pomagają przywrócić naturalną florę bakteryjną w jelitach, usuwają substancje toksyczne z organizmu, a także wpływają na prawidłową konsystencję stolca. Rodzice powinni bacznie obserwować dziecko, a także zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu malucha. Powodem do niepokoju zawsze jest ostra biegunka, przy której pojawia się śluz i krew. Bywa ona szczególnie niebezpieczna, kiedy symptomy chorobowe utrzymują się od kilku do kilkunastu godzin. 9. Dieta przy biegunce Dieta przy biegunce powinna być lekkostrawna. Większość z nas pamięta, że w trakcie biegunek z okresu dzieciństwa otrzymywało starte jabłka i marchew. Nieprzypadkowo. W tych produktach znajdują się między innymi pektyny wspierające hamowanie rozwolnienia. Marchew można zagotować z niewielką ilością soli i podawać z lekkostrawnym ryżem. Z jabłek najlepiej zrobić przecier (nie pomijając skórek, w których znajduje się najwięcej hamujących biegunkę składników odżywczych). Starszym dzieciom należy podawać takie potrawy, które nie obciążają organizmu i szybko się trawią. Przykładem mogą być wykonane domowym sposobem kisiele, kompoty czy przeciery z gotowanych warzyw. Dziecku można podać również puree z banana, ryż z tartym jabłkiem lub pszenną bułeczką cieniutko posmarowaną masłem. Ból brzucha nie powinien się pojawić także po dodatku do tej kanapki w postaci plasterka zielonego ogórka bez skórki i chudej szynki. Na problemy żoładkowe dobrym rozwiązaniem jest zupa jarzynowa z przewagą marchewki, ziemniaki gotowe w mundurkach, świeże zioła. Można ugotować również potrawkę z kurczaka lub pulpety z chudej ryby z dodatkiem ziemniaków i brokułów. Skutecznym, a także naturalnym sposobem na biegunkę jest napar na bazie suszonych czarnych jagód. Zawarte w naparze łagodzą biegunkę i pomagają w uszczelnianiu błony śluzowej jelit. Wskazane jest podawanie naparu 2 lub 3 razy dziennie. Warto jednak pamiętać, że podstawę leczenia stanowią odpowiedni probiotyk i nawadnianie dziecka. Natomiast jeśli biegunka nie ustępuje, najlepiej udać się do lekarza. 10. Probiotyk na biegunkę Niezwykle ważną rolę w zwalczaniu biegunki u dzieci odgrywa odpowiedni probiotyk. Obecnie bardzo popularnym i najlepiej przebadanym szczepem jest Lactobacillus rhamnosus GG. Na polskim rynku zawiera go probiotyk Active Flora baby dostępny w formie kropli i przeznaczony dla maluchów od pierwszego dnia życia. Preparat ten spisuje się doskonale w przypadku ostrych biegunek. Lactobacillus rhamnosus GG skraca czas ich trwania średnio o 37 godzin, a w przypadku biegunek wywołanych rotawirusem – 48 godzin. Podając dziecku probiotyk, wspieramy rozwój odpowiedniej flory bateryjnej wewnątrz jelit, w której Lactobacillus rhamnosus GG występuje naturalnie. 11. Kiedy odwiedzić lekarza? Jeśli u dziecka pojawi się biegunka obserwuj go uważnie. Kiedy odnotujesz objawy odwodnienia, silnie wymioty, dziecko odmawia przyjmowania płynów, pojawiają się stolce z domieszką krwi, ma wzdęty brzuszek albo odczuwa silny ból brzucha, zgłoś się do lekarza. Występowanie biegunki u małego dziecka może być dla niego niebezpieczne. Statystyki mówią, że 95% dzieci przed ukończeniem 5. roku życia cierpi na biegunkę, dla wielu z nich leczenie kończy się w szpitalu. Jeśli u naszego dziecka pojawią się trzy wolne stolce, a malec czuje się dobrze to wtedy nie trzeba zabierać go do lekarza. Za zmianę konsystencji stolca mogą odpowiadać czynniki psychiczne (stres, zdenerwowanie) lub przejedzenie. Biegunka u niemowlaków może być spowodowana też przez za wczesne wprowadzenie do diety jakiegoś pokarmu – organizm dziecka nie przyzwyczaił się do trawienia nowości. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy 1. Gorączka u dziecka. Czyli? Prawidłowa temperatura ciała mieści się mniej więcej w przedziale 36,4-37 st. C, chociaż u dzieci zakres ten może być szerszy i wynosić 36,2-37,2 st. C. O gorączce mówimy, gdy temperatura przekracza 38 st. C. Musimy też wziąć pod uwagę, gdzie mierzymy temperaturę. Jeżeli korzystamy z pomiarów w odbycie należy odjąć pół stopnia. Pamiętajmy też, że termometry bezdotykowe są najmniej dokładne - warto kilka razy dokonać pomiaru (zwykle zaleca się około trzech razy) i wyciągnąć średnią. 2. Kiedy zbijać gorączkę? To jedno z najczęstszych pytań. Gorączka nie jest chorobą, jest objawem. Powinniśmy przede wszystkim łagodzić dolegliwości, a nie od razu walczyć z gorączką. Podwyższona temperatura działa pobudzająco na nasz układ odpornościowy, który wówczas lepiej walczy z wirusami. Z drugiej strony, same wirusy wolniej namnażają się w wyższych temperaturach. Zatem odpowiadając na pytanie: po leki przeciwgorączkowe sięgamy, kiedy dziecko przy gorączce ewidentnie źle się czuje, jest bardzo rozdrażnione lub apatyczne, ma dolegliwości bólowe, odmawia przyjmowania płynów. Ważną bowiem kwestią jest nawadnianie dziecka gorączkującego, które traci więcej płynów, chociażby przez parowanie i przyspieszony oddech. 3. Jak podawać leki przeciwgorączkowe, co jest ważne? Leki przeciwgorączkowe należy podawać w odpowiednich dawkach, aby były skuteczne, a także bezpieczne dla naszego dziecka. Możemy podawać jeden rodzaj leku, pilnując odstępów między kolejnymi dawkami (pomiędzy kolejnymi dawkami paracetamolu minimum cztery godziny, a pomiędzy kolejnymi dawkami ibuprofenu minimum sześć godzin). Możemy też stosować zamiennie obydwa leki, w tej sytuacji odstęp pomiędzy nimi jest dowolny. Jeżeli chodzi o skuteczne i bezpieczne dawki leków dla dzieci to dla ibuprofenu będzie to 7,5-10 mg/kg masy ciała na dawkę (dotyczy to zarówno postaci doustnych jak i doodbytniczych), a dla paracetamolu 10-15 mg/kg masy ciała dla preparatów doustnych oraz 20-25 mg/kg masy ciała dla postaci doodbytniczych. 4. Paracetamol czy ibuprofen? Których leków nie stosować? Na co uważać? Na to pytanie nie ma jednej dobrej odpowiedzi. Paracetamol może być podawany już od pierwszych dni życia, natomiast ibuprofen zalecany jest po trzecim miesiącu życia. W zależności od reakcji dziecka na leki, a także od choroby, która jest przyczyną gorączki, podajemy jeden lub drugi preparat. Można je również stosować zamiennie w sytuacji, gdy temperatura nie zmniejsza się po podaniu jednego z nich. Jeżeli dziecko wymiotuje lepiej podać lek w postaci czopków doodbytniczych. W tej formie lek podamy także najmłodszym niemowlętom, które często ulewają. U dziecka, które wymiotuje bezpieczniej jest zacząć obniżać temperaturę paracetamolem, ponieważ ibuprofen może podrażniać śluzówkę żołądka i jelit, w której i tak już się toczy stan zapalny. Dodatkowo ibuprofen nie jest zalecany u dzieci odwodnionych, do czego właśnie predysponują nieżyty żołądkowo-jelitowe. To są tylko niektóre sytuacje, na które musimy uważać. Zawsze należy skonsultować z lekarzem wszelkie nasze wątpliwości, zwłaszcza gdy dziecko ma chorobę przewlekłą, przyjmuje na stałe różne leki (mogą zachodzić interakcje). Najważniejszą rzeczą dla nas, rodziców, powinna jednak być świadomość, że u dzieci poniżej 12 nie stosujemy kwasu acetylosalicylowego. Wiąże się to z ryzykiem wystąpienia rzadkiego powikłania - zespołu Reye'a, związanego z zaburzeniami świadomości oraz niewydolnością wątroby. Leki przeciwgorączkowe dla dzieci. O czym powinniśmy pamiętać? 5. Czy forma podania leku ma znaczenie? Leki przeciwgorączkowe dostępne są jako preparaty doustne (syropy, tabletki, kapsułki), doodbytnicze (czopki) oraz dożylne (zarezerwowane do użytku w warunkach szpitalnych). U noworodków i niemowląt w pierwszych miesiącach życia lepiej podawać czopki (paracetamol, pamiętajmy, że ibuprofen jest zalecany dopiero po trzecim miesiącu życia). U starszych, w zależności, jak nam jest wygodniej podać, co dziecko lepiej toleruje, a także jakie ma objawy - przy wymiotach np. będziemy podawać czopki, przy biegunce preparaty doustne. Tabletki i kapsułki podajemy oczywiście dzieciom starszym (nie wcześniej jak po szóstym roku życia, żeby uniknąć zadławienia). 6. Co z kompresami, chłodnymi kąpielami - mogą pomóc czy zaszkodzić? Stanowią pewną pomoc w obniżaniu temperatury ciała, ale to nie od nich powinniśmy zaczynać. Najpierw należy podać dziecku lek przeciwgorączkowy, żeby obniżył "ustawienie termostatu" w głowie, a dopiero potem robić chłodne kompresy (zwykle na kark, czoło, pachwiny) lub kąpiel chłodzącą (taka kąpiel powinna mieć temperaturę o stopień, dwa mniejszą niż temperatura ciała dziecka). W przeciwnym razie możemy spowodować, że nasza pociecha będzie doświadczać nieprzyjemnych dreszczy, bowiem bez podania leku przeciwgorączkowego organizm będzie dążył do utrzymania temperatury, jaka aktualnie jest "ustawiona" w mózgu. 7. Co powinno nas zaniepokoić? Zawsze czerwonym światłem powinien być stan dziecka. Gdy jest nadzwyczaj rozdrażnione albo apatyczne (rodzic często opisuje ten stan "to nie moje dziecko") powinniśmy skonsultować się z lekarzem. Musimy dbać o prawidłowe nawodnienie, dziecko może nie mieć apetytu przez kilka dni i nie musimy go zmuszać do jedzenia, ale powinniśmy dbać o prawidłowe nawodnienie - powinniśmy często proponować dziecku coś do picia (najlepiej wodę, ale może też być rozwodniony sok, np. jabłkowy). Zdecydowanie niepokojące jest występowanie wybroczyn, mogą one świadczyć o rozwijającym się poważnym zakażeniu ( o sepsie). Wybroczyny to małe czerwone, brązowe lub fioletowe plamki na skórze, które nie bledną pod uciskiem (możemy to ocenić uciskając miejsce z plamką przezroczystym przedmiotem np. linijką, szklanką). Dziecko z wybroczynami towarzyszącymi gorączce wymaga pilnej konsultacji na SOR. 8. Czy schemat postępowania jest taki sam u noworodka, niemowlęcia i małego (i starszego) dziecka? Jeżeli chodzi o noworodki i gorączkę to jest to połączenie, które wymaga pilnej konsultacji pediatrycznej. U tak małych dzieci (tj. w pierwszym miesiącu życia) nawet stan podgorączkowy (temperatura ciała pomiędzy 37,3 a 38 st. C) może świadczyć o rozwijającej się poważnej infekcji. Noworodki często przechodzą infekcje z bardzo niespecyficznymi objawami, dlatego wymagają pilnej interwencji. U niemowląt do trzeciego miesiąca życia również każda gorączka i stan podgorączkowy wymagają konsultacji. Natomiast u starszych dzieci, które przy gorączce czują się dość dobrze możemy poczekać z konsultacją dwa-trzy dni. Ważne, żeby w tym czasie dbać o odpowiednie nawodnienie i łagodzenie innych dolegliwości związanych z infekcją (katar, kaszel). Jeżeli dziecko poza gorączką nie ma innych objawów, to dobrze jest jak najszybciej zrobić badanie ogólne moczu, aby wykluczyć zakażenie dróg moczowych. 9. Czy gorączka jest powodem, aby iść z dzieckiem do lekarza? Kiedy to robić? A kiedy od razu do szpitala? Tak, gorączka wymaga konsultacji lekarskiej, ale nie zawsze musi być ona pilna. U starszych niemowląt i dzieci, które są ogólnie w dobrej formie możemy poczekać dwa-trzy dni, pamiętając o badaniu moczu w sytuacjach, gdy gorączce nie towarzyszą inne objawy, lub dziecko ma do tego wskazania np. poszerzenie układów kielichowo-miedniczkowych w nerkach. Pilnej konsultacji wymagają noworodki i niemowlęta do trzeciego miesiąca życia, towarzyszące gorączce wymioty, zły stan dziecka, obecność wybroczyn na skórze, wysypka. Szczególnej uwagi wymagają też dzieci z chorobami przewlekłymi jak np. cukrzyca, wady serca. Natomiast pilnej konsultacji na SOR wymagają dzieci w złym stanie, apatyczne. Gdy obserwujemy u nich narastającą ilość wybroczyn na skórze, a także gdy nie udaje nam się nawodnić dziecka i dochodzi do odwodnienia organizmu. 10. Czego objawem może być gorączka? Przyczyny gorączki u dzieci mogą być różne. Najczęstsze to oczywiście infekcje: wirusowe, bakteryjne i, rzadziej, grzybicze. Infekcje mogą dotyczyć różnych układów: oddechowego, pokarmowego, przewodu pokarmowego, dróg moczowych, ale też bardziej poważne, układu nerwowego (zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych). Poważną przyczyną gorączki jest również udar cieplny. Z rzadszych przyczyn występujących u dzieci będą to: zaburzenia endokrynologiczne (np. nadczynność tarczycy), choroby metaboliczne, układu nerwowego, niektóre leki. Jedną z częstszych przyczyn gorączki u dzieci są szczepienia. Natomiast ząbkowanie może dać nieznaczne podwyższenie ciepłoty ciała, raczej nie przekraczające 38,2 st. C. 11. Czy z gorączką dziecko może wychodzić na dwór? Zdecydowanie nie. Powinniśmy ograniczyć wyjścia do koniecznego minimum np. na wizytę do lekarza. Spacery są zalecane u dziecka, które przynajmniej od doby ma prawidłową temperaturę ciała i dobrze się czuje. fot. Adobe Stock Kiedy gorączka przekroczy 38 zaczyna się robić niebezpieczna dla organizmu dziecka. Aby ją skutecznie zwalczać, musisz znać odpowiedź na trzy podstawowe pytania, a następnie zacząć działać. Przyczyny gorączki u dziecka w upał Paradoksalnie powodów gorączki u dziecka w upał jest nawet więcej niż w zimie. Najczęściej są to: Infekcja wirusowa. Latem stosunkowo często maluchy dopada wirusowe zapalenie gardła albo ucha oraz zakażenie rotawirusami. Atak bakterii. Wysoka gorączka, której nie towarzyszą inne objawy, może oznaczać np. bakteryjne zakażenie dróg moczowych. Udar cieplny (nazywany także udarem słonecznym). Może do niego dojść, jeśli maluch długo przebywa na słońcu lub w gorącym pomieszczeniu. Dziecko z udarem jest rozgrzane i pobudzone, ma gorączkę, przyspieszony oddech i bicie serca. Może wymiotować, zwykle oddaje mało moczu. Aby mu pomóc, przenieś je w chłodne miejsce, połóż tak, aby głowa była trochę wyżej niż reszta ciała, i podaj picie. Obniżaj gorączkę i wezwij pogotowie. Sposoby na gorączkę u dziecka podczas upału Przede wszystkim gorączkującemu maluchowi co godzinę podawaj małe porcje chłodnej wody albo przystawiaj go do piersi. Do tego: Ochładzaj kompresami. Zamocz pieluszkę tetrową w chłodnej wodzie i połóż ją dziecku na uda i kark, aby ochłodzić krew w dużych naczyniach krwionośnych. Jeszcze lepsze będą ochłodzone w lodówce woreczki żelowe lub kostki lodu w woreczku foliowym, zawinięte w cienki ręcznik i położone na karku dziecka. Zadbaj o temperaturę w pomieszczeniu. Możesz używać nawilżaczy powietrza, wiatraków czy zwykłych wachlarzy. Wszystkie metody mogą ulżyć dziecku w gorączce podczas upału. Dowiedz się, jak ochłodzić pokój - gdy takie incydenty będą się powtarzać, może warto zainwestować w folie przeciwsłoneczne lub klimatyzator. Zaaplikuj lek. Niemowlętom do trzeciego miesiąca życia można podawać tylko paracetamol, a od trzeciego miesiąca również preparat z ibuprofenem. Ustal z pediatrą dawkę leku – zależy ona od wieku i wagi dziecka. Nie zwiększaj jej, bo to mogłoby doprowadzić do zatrucia organizmu, ale też jej nie zmniejszaj – wtedy lek nie zadziała i gorączkę trudniej będzie opanować. Czego nie robić, gdy dziecko ma gorączkę podczas upałów? Niektóre stosowane w dobrej wierze zabiegi mogą nasilić dolegliwości gorączkującego dziecka, więc: Nie wkładaj dziecka do zimnej wody. Nagła zmiana temperatury może wywołać szok organizmu i drgawki. Woda w ochładzającej kąpieli powinna mieć temperaturę tylko o 1 st. C niższą niż temperatura ciała dziecka. Stopniowo obniżaj ją, dolewając chłodnej wody. Po kilku minutach wyjmij malucha z wanny. Nie podawaj napotnych herbatek. Gdy na zewnątrz panuje upał, a dziecko ma ponad 38 st. C gorączki, picie rozgrzewających naparów (np. z malin czy lipy) może prowadzić do dalszego wzrostu temperatury. Tekst pierwotnie opublikowany na podstawie artykułu w czasopiśmie „Twoje Dziecko”. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

goraczka i czeste kupki u dziecka